Κανονισμός Προσωπικού

Οι εκλεκτοί του κ. Σαχίνη, (οι μοναδικοί διορισμένοι συνδικαλιστές στην Ελλάδα που νται ελέω εργοδοσίας), συνεπείς στο ρόλο τους να διατηρούν διασπασμένο το συνδικάτο της ΕΥΔΑΠ, συνεχίζουν με ανακοινώσεις  να επιδίδονται σε ασύστολα ψεύδη. Τι άλλο να κάνουν αφού δεν έχουν κάτι να πουν για την πορεία της Συλλογικής Σύμβασης, καθώς έχουν αποδεχτεί να συζητούν χωρίς να έχουν υλοποιηθεί  οι συμβατικές υποχρεώσεις των προηγούμενων ΣΣΕ ( π.χ. κατάργηση της περικοπής 4%, κλπ); Προφανώς ακόμα δεν τους έχει ενημερώσει ο κ. Σαχίνης τι θα υπογράψουν γι’ αυτό και αποδέχονται τη συζήτηση για τον Κανονισμό Προσωπικού και τη διάλυση του υγειονομικού.

H πολυδιαφημισμένη από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο «διαδικασία αντικειμενικής αξιολόγησης;», με την πρώτη ελέω «διευθυντικού δικαιώματος» απόφασή του αποδείχτηκε προσχηματική ώστε να υλοποιηθούν οι κατευθύνσεις του Υπερταμείου (τύπου ΕΛΤΑ, ΔΕΗ και COSMOTE) για την πρόσληψη στελεχών εκτός ΕΥΔΑΠ. Η επαναπροκήρυξη της θέσης του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών και Εφοδιαστικής Αλυσίδας απαξιώνει στελέχη με τα οποία ο Δ.Σ. συνεργάζεται εδώ και δύο χρόνια

Οι πασχαλινές «ευχές» του Διευθύνοντος για «ασφάλεια» και «εκσυγχρονισμό» με τις άμεσες αναφορές του σε αλλαγές στον Κανονισμό Προσωπικού και το Υγειονομικό δείχνουν ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε για νέο Γολγοθά αλλά και να δώσουμε σκληρούς αγώνες για την πολυπόθητη Ανάσταση. Ως σύγχρονοι Φαρισαίοι και σίγουρα υποκριτές οι διορισμένοι θεσμικοί συνομιλητές της Διοίκησης έσπευσαν να βγουν από την αφάνεια εν μέσω της εβδομάδας των παθών (μας) ανακοινώνοντας στημένες (και συμφωνημένες;) κινητοποιήσεις για «αδικαιολόγητες καθυστερήσεις για τα θέματα προσωπικού» και «μονομερείς αποφάσεις της Διοίκησης για αλλαγές στους Κανονισμούς Προσωπικού και Υγειονομικού».

Πριν λίγες μέρες αποχαιρετήσαμε το 2010, μία χρονιά η οποία θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη μας σαν η χρονιά των μεγάλων ανατροπών και των αγώνων των εργαζομένων να προασπίσουν δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και με αίμα. Ανατροπές που επέβαλαν οι αδίστακτες μονεταριστικές πολιτικές των οικονομικά ισχυρών, που στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους συνθλίβουν κάθε οικονομικό – ασφαλιστικό – εργασιακό και κοινωνικό μας δικαίωμα.